budowa miast


Z roku na rok populacja ludzi na Ziemi wzrasta, a co za tym idzie poszerzają się również obszary, na których ludność ta się koncentruje. Ciągle wzrastający stopień urbanizacji oraz powstawanie dużych aglomeracji miejskich, sprawiają iż konieczna okazuje się niwelacja terenu. Procesy te w bardzo wielkim stopniu zmieniają naturalną rzeźbę terenu. Zniwelowane obszary oraz te, które zostały pokryte sztucznymi nawierzchniami takimi jak na przykład beton czy asfalt, zajmują bardzo duże obszary, szczególnie w silniej zurbanizowanych regionach Ziemi.

Kolejnym problemem, który pojawia się przy okazji rozwoju miast są odpady, a konkretniej ich składowanie. Wielkie ilości komunalnych odpadów produkowanych przez miasta wprowadza ogromne zmiany w środowisku, powodując takie zjawiska jak degradacja wód oraz gleb.

Następnym problemem związanym z urbanizacją jest rozwój sieci komunikacyjnych. Budowane są autostrady, drogi szybkiego ruchu, kolejowe magistrale, a także lotniska. Niszczące dla środowiska są także przeobrażenia, które następują w górnych warstwach skalnych, w skutek budowy w górotworach tuneli, zwłaszcza dla dróg górskich. Przeobrażenia te bardzo często następują na długości kilkudziesięciu kilometrów.

Kolejnymi sztucznymi elementami rzeźby terenu są bez wątpienia wały ochronne, które zabezpieczają brzegi morskie przed falami. Budowa kanałów czy wałów przeciwpowodziowych także w znacznym stopniu zmienia rzeźbę.

Na świecie jest spora ilość rejonów, w których działalność człowieka w tak wielkim stopniu wpłynęła na rzeźbę powierzchni, iż została ona niemalże całkowicie zmieniona, a jej miejsce zajął nowy, sztuczny, stworzony przez człowieka krajobraz. Czynnikiem, który ma największy wpływ na zmianę krajobrazu jest przemysł, wydobywczy w szczególności, a konkretnie odkrywkowe górnictwo. W znacznie mniejszym stopniu na zmiany w krajobrazie wpływa głębinowe górnictwo. W przypadku górnictwa odkrywkowego, w czasie eksploatacji surowców naturalnych, zbierana jest znaczna ilość skał. Powoduje to powstawanie wielkich zagłębień oraz kraterów. Doskonałym przykładem takiego zjawiska jest Tasmania, gdzie eksploatacja złóż miedzi spowodowała powstanie wgłębienia o głębokości stu trzydziestu metrów i średnicy blisko dwustu czterdziestu metrów. Kolejnym przykładem może być szwedzki Kirun, gdzie eksploatacja złóż żelaza doprowadziło do całkowitego przekształcenia pierwotnego krajobrazu górskiego. Następnym dobrym przykładem na zobrazowanie niszczącego działania górnictwa jest rejon Bełchatowa w naszym kraju. Znajduje się tam trzeci co do wielkości na naszym kontynencie wykop. Jest on głęboki na blisko sto dziewięćdziesiąt metrów, szeroki na około dwa i pół metra i długi na ponad cztery kilometry.